Tien jaar geleden, in 2008, woonde ik in Perth, Australië. Ik weet niet meer precies waar, maar ik moest wachten en ik bladerde door een uitgave van National Geographic magazine. Stomverbaasd was ik, toen ik halverwege een van mijn foto’s paginagroot zag afgedrukt. Het was een foto die ik twee jaar eerder had genomen in Zambia. Bovenaan de Victoria waterval stond een olifant bijna suïcidaal naar beneden te kijken. Het was een mooi gezicht, maar ik was nooit helemaal tevreden met de foto. De belichting was eigenlijk niet zo goed.

In Perth was ik die foto al lang weer vergeten, tot ik ‘m daar zag staan. Een beetje verrast, maar ook boos was ik in eerste instantie, waarom plaatste National Geographic zomaar een foto van me? Tot ik me herinnerde dat ik niet de enige was die om 6 uur ’s ochtends bovenaan de Victoria waterval had gestaan. Naast een vriendin, tevens fotograaf, die trouwens precies dezelfde foto heeft, stond er ook een man die samen met zijn vrouw de wereld rondreisde om de mooiste trouwlocaties in beeld te brengen. Mooi baantje, dachten de vriendin en ik nog. Mooie foto, dacht de National Geographic. Helaas voor mij, had ik er toch meer mee moeten doen 🙂